Nekada davno u nekom nepoznatom mjestu i zemanu zivio je mudri starac sa svojim sinom.
Od imovine su imali jedino konja sa kojim je sin radio i prehranjiva svu trojicu. No, jednoga dana konj pobjegne u sumu. Citavo selo je uglas kazalo: “Gle nesrece.”
Mudri starac je smireno rekao: “Dali sreca ili nesreca samo Allah znade.” Proslo je neko vrijeme kad iz sume dodje odbjegli konj i sa sobom dovede krdo divljih konja. Svi seljani uglas kazase: “Goleme srece!”, a mudri starac nanovo rece: “Dali sreca ili nesreca samo Allah znade.”
Mladic je jedanput pokusao da se popne na divljeg konja koji ga je zbacio te je slomio nogu. Ponovo su svi kazali: “Velike li nesrece!” a mudri starac ponovo iste rijeci: “Dali sreca ili nesreca samo Allah znade.”
Naisla je vojska kroz selo i sve zdrave momke povede u rat samo onoga sa slomljenom nogom ostavi kod njegove kuce.
Prica se ovdje samo formalno zavrsava ali ona tece i dalje jer iza svakog dogadjaja koji nas zadesi u zivotu mozemo reci istovijetne rijeci koje je uputio i spomenuo starac: “Dali sreca ili nesreca samo Allah znade.”
Zapamti: bez obzira kakva situacija bila, sa njom rukovodi Allah dz.s. te njihov konacan ishod zna samo On.
